Betül Topaklı / Milliyet.com.tr – Halil Karakuş, 1946 Kilis’te doğdu. Ailesinin Gaziantep’e göç etmesiyle birlikte İslahiye’de yaşamaya başladı. Çiftçilik ile uğraşan Halil, komşusunun kızı Medine Hatun’u görüp âşık oldu. 5’i kız, 4’ü erkek dokuz çocukları oldu. Buğday ve pamuk üzere tarım eserleri eken Halil’in uygun bir çıkarı vardı. Bu durum onun çocuklarını bakıp büyütmesinin yanı sıra sekizini de evlendirmesini sağlamıştı. Yalnızca yurt dışında yaşayan en küçük oğlu bekârdı. Halil’in eşi Medine Hatun, 9 çocuğu ve 31 torunuyla çok keyifli bir hayatı vardı, ta ki eşi ve kendisi koronavirüs olana kadar. Halil Karakuş o günleri şu sözlerle anlattı:
“2020 yılında evvel oğlum koronavirüs oldu. Ondan bize geçti. Evvel eşimi hastaneye yatırdık. İki gün sonra da ben kötüleştim. Lakin Adana, Kahramanmaraş, Gaziantep, Hatay ve Antakya’daki hastanelerin hiçbirinde boş yatak yoktu. Bir müddet bekledikten sonra Gaziantep’teki bir hastanede boş yatak bulabildik. Ben hastanede yatarken eşimin vefat haberini aldım. İyileşememiştim lakin eşimi defnetmek için hastaneden çıktım. İki gün konutumda kaldıktan sonra tekrar kötüleştim ve tekrar hastaneye gittim.”
HASTANEDE PATLAMA YAŞANDI
Hastane yetkilileri boş bir yatak olduğunu ve Halil’in gelebileceğini söylemişti lakin kelam konusu yatak acil bir hastanın gelmesiyle bir anda doldu. Bu nedenle Halil’i özel bir hastanenin ağır bakım servisine aldılar. Çabucak serum, oksijen ve sonda takıldı. Zorda olsa boş bir yatak bulmuş, tedavi altına alınmıştı. Lakin Halil’in bu durumu çok uzun sürmeyecekti. Zira hastaneye yattığı ikinci gün yani 19 Aralık 2020’de ağır bakım ünitesinde yangın çıktı. “Yangın var” seslerine uyanan Halil, “İçeride ağır duman vardı, yangın orta kısımda çıkmıştı, ben ise birinci kısımda yatıyordum. Bana taktıkları serum oksijen ve sondayı sol tarafımdan koparıp, kapıya yöneldim. O sırada tüp patladı. Şuurum daima yerindeydi. Daima dua ediyordum. Kapıyı açtım ve sürüklenerek oradan çıkmayı başardım” dedi.
10 KİŞİ YANARAK CAN VERDİ
Yoğun bakım servisinde 19 kişi yatıyordu. 8’i kendi imkanlarıyla çıkmayı başarmıştı. İçeride Halil Karakuş ile birlikte 11 kişi kalmıştı. Halil sıkıntı olsa da yangından kurtulmayı başarmıştı fakat içeride kalan 11 kişi onun kadar şanslı değildi. Yanarak can verdiler. Dışarı çıkar çıkmaz bayılan Halil’i çabucak öbür bir hastaneye götürdüler. Gözünü açtığında başında hemşire ve tabipler bekliyordu. Çabucak tedavi altına alınan Halil Karakuş, üç ay hastanede kaldıktan sonra sıhhatine kavuştu.
DEPREME KONUTUNDA YAKALANDI
Halil eşini kaybetmişti fakat çocukları ve torunlarıyla hayata tutunmaya devam ediyordu. Lakin bu durum da Halil için çok uzun sürmeyecekti. Çünkü 6 Şubat’ta meydana gelen Kahramanmaraş merkezli sarsıntılar Gaziantep’te de taş üstünde taş koymayacaktı. Zelzeleye konutunda yakalanan Halil Karakuş kelamlarına şöyle devam etti:
“Gaziantep’teki konutumuz üç katlı. Altı eksiksiz dükkan olan binada dört tane dairemiz var. Üçünde üç oğlum, eşleri ve çocuklarıyla yaşıyor. Bir dairede de ben eşimle kalıyordum. Lakin eşim vefat edince yemeğimi çocuklarımda yiyor, uyumak için kendi konutuma geçiyordum. O gece oruç tutacak, sonra da namaz kılmak için mescide gidecektim. Lakin yataktan kalktığım anda mesken çok şiddetli bir formda sallanmaya başladı. Bir taraftan dua ettim, başka taraftan dış kapıya doğra yöneldim. İki defa kilitleyip yattığım kapı çabucak açıldı. Karşı dairemde en büyük oğlum yaşıyordu. Onlar da kapıyı açıp çıktı. İkinci kata indik. Oğlumun biri merdivenlerden aşağıya iniyordu. Oğluma, ‘Adem, mesken Doğu’ya yanlışsız yattı. Merdivenlerden inmeyelim. Merdivenler yıkılır ve biz altında kalıp ölürüz. İkinci katın penceresinden atlayalım’ dedim.”
İyi ki de o denli yapmışlardı. Zira bir mühlet sonra merdivenler yıkıldı. Halil, çocukları, gelinleri ve torunları ikinci kattaki dairenin penceresine çıktı ve teker teker pencereden atladı. Halil’in iki bebek torunu vardı. Biri babaannesinin ismini taşıyordu. Onları da ikinci kattan aşağıya attılar. Burunları bile kanamadan meskenden çıkmayı başarmıştı. Onlar konuttan çıkar çıkmaz da bina yıkıldı.
‘BAŞIMA GELEN TÜM FELAKETLERDEN KURTULDUM’
Evden çıkmayı başarmışlardı lakin hava çocuk soğuktu. Bilhassa bebekler çok üşüyordu. Halil Karakuş ve ailesi, beş gün boyunca üç otomobilin içinde gece gündüz kaldı. Kendilerini yağan kardan ve soğuk havadan bu formda korudular. 5 günün sonunda çadıra geçen aile, 10 gün sonrasında konteynerlerde kalmaya başladı. Şu anda çocukları ve torunlarıyla birlikte konteynerlerde kalmaya devam ettiklerini söyleyen Halil Karakuş, “Hiçbir sıhhat problemimi yok. Başıma gelen tüm felaketlerden kurtuldum. Allah beni hepsinden korudu. İbadetlerimi yapıp hayatıma devam etmeye çalışıyorum. Keşke eşim de yanım olsaydı” diyerek eşine olan hasretini lisana getirdi.
