İstanbul Bakırköy’de dünyaya gelen birinci ve orta tahsilini burada tamamlayan Ayşen Arda Personel, emeklilik sonrası eşiyle birlikte 15 yıl evvel Kars’ın Selim ilçesine bağlı Cavlak köyüne yerleşti.
2017 yılı Eylül ayında Kars’ta başladığı açık öğretim lisesini muvaffakiyetle bitirdikten sonra 2020 yılında Yükseköğretim Kurumları İmtihanına giren (YKS) Emekçi, Kars Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Siyaset Bilimi ve Milletlerarası Bağlantılar Kısmı’nı kazandı. Ayşen Arda Personel, pandemi yüzünden 1 ve 2’nci sınıfın bir kısmını uzaktan eğitimle tamamladı.
3’üncü sınıfta okurken Kahramanmaraş merkezli 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki zelzeleler sonrası tekrar uzaktan eğitim kararı alınması sebebiyle Personel, derslerini köyünden takip etmeye başladı.
Bir taraftan mesken işlerini yapan Personel, bir taraftan da derslerini takip ediyor. Karslıların ‘Ayşen teyze’ dediği Ayşen Arda Emekçi, internetin güzel çektiği bir odaya koyduğu minderine oturarak, online derslerini dikkatle takip ediyor. Pencere önüne tahtadan bir sıra, sıranın üzerine de minder koyan Personel, kulaklıkla ders dinleyip, defterine not alıyor.
‘OKUMANIN YAŞI YOK’
Uzun müddettir Selim ilçesine bağlı Cavlak köyünde yaşadığını belirten Emekçi, açıktan liseyi bitirdikten sonra 65 yaşında üniversite imtihanını kazandığını ve Siyaset Bilimi ve Memleketler arası Alakalar Kısmı’nı okumaya başladığını söyledi. 68 yaşında 3’üncü sınıf öğrencisi olduğunu söyleyen Ayşen Emekçi, “Siyaset Bilimi ve Memleketler arası Münasebetleri okumayı çok istiyordum. İmtihanda aldığım puanla bu kısma girmeyi başardım. İnsan bu yaşında da her şeyi yapabilir, okumanın yaşı yoktur. ‘Hayat bir formda devam ediyor’ demek bana nazaran uygun olmayan bir kelamdır. Alışılmış ki hayat bir biçimde devam ediyor lakin her vakit için biz Cumhuriyet bayanları koşullar ne olursa olsun eğitimimize devam etmek istiyoruz ve etmek için de efor sarf ettim. Gayem kırsaldaki genç yaşta evlenen kızlarımıza örnek olmak. Birçok kızımızı da açık liseye kaydettirdim. Ülkemizin daha ileriye gitmesi için genç ve dinamik beyinlerin okumasının bilhassa kız çocuklarının okumasının gerekli olduğuna inanıyorum” diye konuştu.
‘HAYAT BANA YILMAMAYI ÖĞRETTİ’
Ayşen Arda Personel, “Diyeceksiniz ki ‘Ayşen teyze sen yılmıyor musun?’ Hayat bana yılmamayı öğretti. Yılmak, yorulmak, gayretten vazgeçmek benim prensiplerime karşıt. Şu anda okulumu bitirmek istiyorum. Diplomamı almak istiyorum. Daha sonraki amaçlarınızdan hiçbir şey yapamasam dahi rol model olmayı sürdüreceğim. Köy bayanlarına, okumak isteyenlere, tavsiyelerim de var. Aslında gençlerimizin birden fazla okuyorlar şu anda. Ama genç yaşta okulunu bırakmış olanlar var. O kızlarımıza, erkeklerimize rol model olup tekrar açık liseden devam ettiriyorum. Açık liseyi bitirip üniversiteye başlayanlar mevcut. Hala şu anda açık lisede devam edenler mevcut. Bir halde eğitimlerine devam ettiriyorum. Şöyle ki eğitimli olan beşerden ziyan gelmez. Eğitim derken de lütfen insanlarımızı cehaletle suçlamayalım. Cehalet çok farklı bir şeydir. Dedelerimizin, ninelerimizin birden fazla okumamıştı fakat bilgisiz değillerdi. Yani cehaletle eğitimi karıştırmamak lazım. İkisi farklı şeyler” tabirlerini kullandı.
‘EN GÜÇ KAİDELERDE DAHİ EĞİTİMİME DEVAM EDİYORUM’
Üniversite tahsilini güç koşullar altında sürdürdüğünü belirten Personel, şunları söyledi:
“Devlet bana bu fırsatı tanımış, ben okula başlamışım. Madem ki ben okula başladım haliyle sınıfımın birincisi olmasam da birinci üç içinde olmak isterim ki öyleyim de. Niye bizim akademisyenlerimiz bize ders veriyorlar? Bizlere öğretmek için ders veriyorlar. 65-68 yaşında olmak kıymetli değil boşuna sıra işgal etmemek lazım ve de öğrenmek lazım diye düşünüyorum. En güç kaidelerde dahi eğitimime devam ediyorum. Globalleşen dünyanın içinde yer almak istiyorum ve de eğitimime devam ettiğim surece yeni dünya biçimlerini çok daha uygun anlayacağımı düşünüyorum. Türkiyem için de hoş bir gelecek düşünüyorum. Gençlerimize bu hoş gelecekten faydalanmak için ben de onlara rol model olur bildiklerimi karınca, kararınca, dilim döndüğünce anlatmaya çalışırım. Ben önümüzdeki sene üniversiteyi bitiriyorum. 69 yaşında mezun olacağım. 71 yaşında ise yüksek lisansımı bitirmiş olacağım artık doktora falan derken o denli devam edeceğim. Zira vefatı beklemenin gereği yok. Vefat geldiği vakit ben geliyorum demez ki. Bir anda gelir. O vakit oturup vefatı beklemektense koşuşturarak nereden ve vakit geleceği belirli olmayan mevti memnunlukla karşılamak lazım. Ben yaşamayı seviyorum. Memnunlukla yürümeyi çok seviyorsanız bu yaşınızda bilek 40’ında hayattan bıkanlara da örnek oluyorsunuz aslında.”
